معماری اقلیمی در مناطق گرم و خشک دارای ویژگی‌های خاصی است که با توجه به شرایط آب و هوایی این مناطق تعیین می‌شود. در ادامه، به برخی از این ویژگی‌ها پرداخته می‌شود:
شرایط آب و هوایی اقلیم گرم و خشک:
اقلیم گرم و خشک، وسیع‌ترین اقلیم در ایران است و دارای ویژگی‌های خاصی می‌باشد.
در این مناطق، تابش مستقیم آفتاب و گرمای شدید در تابستان همراه با طوفان‌های شنی در برخی از مواقع سال و وزش باد در جهات مختلف رخ می‌دهد
ویژگی‌های معماری بومی اقلیم گرم و خشک:
معماری بومی این مناطق دارای درون‌گرایی است. حیاط‌ها معمولاً به صورت گودال باغچه طراحی می‌شوند.
اتاق‌ها در چهار سمت حیاط قرار می‌گیرند و برای تهویه فضای داخلی، در گوشه‌ای از بنا بادگیر ساخته می‌شود
مقابله با گرما در اقلیم گرم و خشک:
ساختمان‌های این مناطق با مصالحی مانند خشت و گل که ظرفیت حرارتی زیادی دارند، بنا می‌شوند.
پلان ساختمان‌ها تا حد امکان متراکم و فشرده است تا سطح خارجی ساختمان‌ها به نسبت حجم آن‌ها کم باشد و بیشترین سایه ممکن بر سطوح خارجی ایجاد شود
در نتیجه، معماری اقلیمی در مناطق گرم و خشک با توجه به شرایط آب و هوایی، به ساختمان‌های پایدار و مناسب برای این مناطق کمک می‌کند